pracuje pod superwizja 15

Superwizja – to nie jest tylko rozmowa

Superwizja to nie tylko rozmowa. To także proces, dzięki któremu rozmówca ma możliwość budowania poczucia własnej skuteczności. Pozwala racjonalnie spojrzeć na otaczającą nas rzeczywistość. Przy tym nie jest mentoringiem, nie jest coachingiem, nie jest terapią.
Dowiedz się więcej o superwizji z najnowszego artykułu.

Kategoria:
Superwizja

SUPERWIZJA PRACY WŁASNEJ, to profesjonalne wsparcie i zawodowy rozwój realizowany poprzez proces konsultacyjny, polegający na rozmowie z psychologiem. Jej celem jest znalezienie źródła trudności oraz dostrzeżenie rozwiązań dla problemów pojawiających się w związku z wykonywaną pracą.

SUPERWIZJA porządkuje, buduje równowagę, zmienia perspektywę. Jest przerwą w gonitwie, racjonalnym spojrzeniem na otaczającą nas rzeczywistość, profesjonalną i zwykłą rozmową jednocześnie. I nie jest mentoringiem, nie jest coachingiem, nie jest terapią.

SUPERWIZJA, którą proponuję, to między innymi rozmowa. Ale to także proces, dzięki któremu moi rozmówcy mają możliwość budowania poczucia własnej skuteczności.

Poczucie własnej skuteczności, to kategoria sformułowana przez kanadyjskiego psychologa Alberta Bandurę i wywodzi się wprost z jego Teorii społecznego uczenia się. Zgodnie ze stanowiskiem Alberta Bandury ludzie – aby się zmienić – potrzebują „korektywnych doświadczeń uczenia się”. Praca pod SUPERWIZJĄ z jednoczesnym budowaniem poczucia własnej skuteczności pozwala nabyć kompetencje skutecznego rozwiązywania sytuacji kryzysowych.

W procesie SUPERWIZJI przeprowadzamy wraz z moim rozmówcą dogłębną analizę jego dotychczasowych osiągnięć, dzięki czemu odkrywa prawidłowości, reguły i prawa rządzące skutecznym radzeniem sobie z kryzysowymi sytuacjami. Analogicznie – analizując działania nieudane, „bolące” przegrane i „mocne” porażki dostrzega czego zabrakło w działaniu, aby mogło zakończyć się sukcesem.

Przeprowadzamy także konstruktywne wnioskowanie na bazie doświadczeń innych osób, co pogłębia proces nabywania kompetencji w rozwiązywaniu sytuacji kryzysowych. A możliwe jest to m.in. dzięki zdystansowanemu, bezemocjonalnemu przyglądaniu się zachowaniom innych, często obcych ludzi.

Pochylamy się wreszcie nad konkretnymi, realnymi i rzeczywistymi zdarzeniami z życia mojego rozmówcy, dzięki czemu możemy w procesie SUPERWIZJI doświadczyć najpełniej działań naprawczych wywodzących się z Teorii społecznego uczenia się Alberta Bandury.

Ważną częścią SUPERWIZJI i budowania poczucia własnej skuteczności jest regulowanie emocji. Konstruktywna siła emocji i optymalne pobudzenie emocjonalne stanowią bowiem niezbędne czynniki skutecznego rozwiązywania sytuacji kryzysowych. Stąd też konieczność posiadania umiejętności regulowania emocji, aby stawiane przed sobą wyzwania w zakresie radzenia sobie z kryzysem można było wykonać. W procesie pracujemy więc z emocjami, aby SUPERWIZJA była użyteczna.

SUPERWIZJA, to rozmowa, jednak prowadzona nie po to, aby podnieść samoocenę rozmówcy, ale po to, by budować poczucie jego skuteczności. Bo tylko poczucie własnej skuteczności (sprawstwa) pozwala efektywnie mierzyć się z kryzysem.

„PRACUJĘ POD SUPERWIZJĄ”, jestem superwizantem i mam dobrego superwizora, dlatego radzę sobie z sytuacjami kryzysowymi. Ale jestem także superwizorem i pomagam innym uporać się z kryzysem w ich zawodowymi rodzinnym świecie.

Chcesz znaleźć odpowiedzi?
Chcesz dokonać zmian?
Chcesz porozmawiać?

Nie wiesz jak zacząć?

Zadzwoń, napisz